10/19/2006

อดีต อนาคต และปัจจุบัน (Past, present, and future)

อดีต อนาคต และปัจจุบัน
โปรดตอบคำถามนี้โดยทันที ถ้าหากย้อนกลับไปเปลี่ยนแปลงอดีตได้
ท่านต้องการจะเปลี่ยนแปลง หรือไม่ ?
ถ้าต้องการ จะเปลี่ยนแปลงช่วงไหนของชีวิต ?
เปลี่ยนแปลงอะไร ? เปลี่ยนแปลงอย่างไร ? และ เพราะเหตุใด ?

วิเคราะห์คำตอบ ถ้าท่านตอบว่า อยากเปลี่ยน พร้อมทั้งเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ แสดงว่า………. ท่านยังไม่พึงพอใจกับสภาพปัจจุบันของท่าน อันเนื่องมาจากสาเหตุอดีต เพราะปัจจุบันมีผลมาจากอดีต แต่เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเปลี่ยนแปลงอดีต ถึงแม้ว่า จะมีนักเขียน นักฝันหลายๆคน จะเขียนหรือจินตนาการเรื่องย้อนยุค ย้อนกลับไปแก้ไขอดีต เพราะไม่พอใจกับปัจจุบัน ก็ตาม แต่ยังไม่เคยเป็นจริงได้ จึงไม่มีคำว่า “ถ้าเปลี่ยนแปลงอดีตได้”

คำถามนี้ตั้งขึ้น เพียงเพื่อตรวจสอบความพึงพอใจตนเองในสถานภาพปัจจุบันหรือไม่ ปัจจุบันคือความเป็นจริงที่สามารถจะเปลี่ยนแปลงได้ โดยตัวเราเองเท่านั้น ดังนั้น ถ้าท่านไม่พึงพอใจในสภาพปัจจุบัน ท่านจะต้องเริ่มเปลี่ยนแปลง ปรับปรุง พัฒนาตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ไม่ใช่มองย้อนอดีต ติดยึดกับความผิดพลาดในอดีต แต่ต้องใช้เป็นบทเรียนไม่ให้ผิดซ้ำอีก พึงกำหนดเป้าหมายชีวิต บรรยายสภาพที่ต้องการจะเป็น จะมี จะอยู่อย่างไรให้ชัดเจน ภายในระยะเวลาใดในอนาคต แล้ววางแผนการเดินทางของชีวิตว่า จะต้องเตรียมตัวอะไร อย่างไรและเมื่อใด ขณะเดียวกันท่านก็ต้องปรับปรุง เติมเต็มส่วนที่พร่องหรือด้อย พัฒนาเพิ่มเติมในส่วนที่ดีที่เก่ง ให้โดดเด่นยิ่งขึ้น และเสริมสร้างส่วนที่ยังขาดอยู่ซึ่งจำเป็นต้องมีเกี่ยวกับเป้าหมาย แล้วเริ่มออกเดินโดยไม่รั้งรอ สิ่งสำคัญที่สุด คือ ต้องมีวินัยในตนเอง เคร่งครัดกับตน แต่ผ่อนปรนผู้อื่น ความสำเร็จจะเป็นของท่านอย่างแน่นอนในอนาคต

ถ้าท่านตอบว่า ไม่อยากเปลี่ยนแปลงอดีต ด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ แสดงว่า......... ท่านพอใจกับความเป็นตัวท่านในปัจจุบัน ซึ่งเป็นการดีแล้ว แต่ต้องถามต่อไปว่า ขณะนี้ท่านมีเป้าหมายอนาคตที่จะเดินทางต่อไปหรือไม่ ถ้ามี ทุกวันนี้ท่านยังดำเนินกิจกรรมชีวิตที่นำท่านไปสู่เป้าหมายหรือไม่ ถ้าท่านหยุดนิ่งหรือไม่กระตือรือร้นกระทำกิจกรรมใดใดที่จะสนับสนุนนำท่านไปสู่เป้าหมายหรือยังไม่มีเป้าหมายอะไรเลย เพียงแต่อยู่ไปวันๆหรือรอให้เหตุการณ์รอบตัวท่านชี้นำท่านไป ถ้าท่านมีเป้าหมายชัดเจน เส้นทางเดินที่มั่นคง และมุ่งมั่นเพื่อประโยชน์สังคมส่วนรวมแล้ว ก็เป็นสิ่งที่ควรสรรเสริญยกย่องอย่างยิ่ง เพราะชีวิตคือการเดินทางที่จะต้องทิ้งสารประโยชน์ให้กับคนรุ่นหลัง เพื่อเป็นการเพิ่มมูลค่าตนเอง ที่ได้มีโอกาสเกิดมา มีคุณค่าความหมายต่อมวลมนุษยชาติก่อนจะละจากโลกนี้ไป

อนุกูล เยี่ยงพฤกษาวัลย์
7 พฤศจิกายน 2549 13.50 น

0 Comments:

Post a Comment

<< Home