พ่ออยู่ แต่ป่วยค่ะ

กรณีศึกษาทางการบริหาร
จากหนังสือ บทเรียนจากความผิดพลาดทางการบริหาร
เรื่องที่ 2 “พ่ออยู่ แต่ป่วยค่ะ”

ครั้งหนึ่ง เมื่อปี พ.ศ. 2509 ขณะที่ข้าพเจ้าดำรงตำแหน่งครูใหญ่โรงเรียนประชาบาล ได้จัดให้ผู้ปกครองนำเด็กมามอบตัวเพื่อเข้าเรียนชั้น ป. 1 ขณะที่ดำเนินการมอบตัวอยู่นั้น มีเด็กนักเรียนชั้น ป. 4 คนหนึ่งพาน้องมามอบตัวแทนบิดามารดา
ข้าพเจ้าก็ถามว่า “ใครเป็นผู้ปกครอง”
เด็กก็ตอบว่า “หนูเองค่ะ”
ข้าพเจ้าก็ถามว่า “บิดามารดาอยู่หรือเปล่า”
เด็กก็ตอบว่า “พ่ออยู่แต่ป่วยค่ะ”
ข้าพเจ้าก็บอกว่า “พ่อเธอป่วย แต่หากพอจะมาได้ ก็ไปบอกให้มา”
เด็กคนนั้นน้ำตาคลอเบ้าตา แล้วก็จูงมือน้องออกจากบริเวณโรงเรียนไป สักครู่ใหญ่ต่อมาสองพี่น้องช่วยกันจับมือบิดาประคองกันขึ้นมาบนอาคาร ข้าพเจ้าหันไปมองแทบสะอึก อัดอั้นตันใจพูดไม่ออก อ้าปากค้าง เพราะว่าบิดาของเธอเป็นอัมพาตไปไหนไม่ได้มานานแล้ว จะต้องพยุงใส่รถสามล้อมาที่โรงเรียน ข้าพเจ้ารำพึงในใจด้วยความสำนึกบาปว่า
“ข้าพเจ้าไม่น่าจะทำอย่างนี้เลย” และฝังใจมาจนกระทั่งทุกวันนี้